W natłoku białych zasłon na szarej elewacji staromiejskiej kamienicy wyłania się zielono – pomarańczowy uśmiech z niedbale, lecz fantazyjnie przysłoniętych zasłon uchylonego na drugim piętrze okna. Przechodnie zaciekawienie melodyjnymi fragmentami ulubionych musicali, zakłócanych sporadycznie wskazówkami pedagogów i dziecięcym śmiechem, zmierzają spiesznie schodami Domu Kultury Kolejarza, by poznać potencjał, charyzmę i atmosferę, w której natychmiast i bezwiednie chce się uczestniczyć.
Nie, raczej nie można o nas powiedzieć, że jesteśmy jedną z wielu podobnych szkół artystycznych w Krakowie. Od szkół muzycznych, baletowych i plastycznych różni nas to, że u nas każdy może spróbować swoich sił, a zróżnicowane zajęcia w zakresie gry aktorskiej, tańca i śpiewu zmierzają w celu wystawienia kolejnych autorskich adaptacji najbardziej rozpoznawalnych spektakli teatralno – muzycznych. Nie poprzestajemy w ciągłych staraniach, aby być w pełni profesjonalnym teatrem muzycznym z udziałem dzieci i młodzieży.

Nasza działalność nie ogranicza się wyłącznie do ściśle określonego, ramowego programu nauczania – wybiegamy naprzeciw marzeniom i dajemy możliwość wszechstronnego rozwoju. Wielu naszych absolwentów kontynuuje nauką w wyższych szkołach teatralnych i filmowych, część powróciła w charakterze pedagogów, inni zaś święcą triumfy, będąc zawodowymi aktorami.
Nie jesteśmy wielkim teatrem, jednak mamy wysokie aspiracje i nie boimy się mierzyć z nierzadko trudnym repertuarem. Chcielibyśmy stanowić miejsce, gdzie profesjonalna garderoba, scenografia, charakteryzacja czy choćby samo współuczestnictwo w powstawaniu spektaklu stanie się nieprzebranym źródłem inspiracji, w którym młody człowiek będzie mógł odnaleźć pasję oraz samego siebie.

(red. Aleksandra Głąbińska)